Aklım Mardin'de Kaldı - Belgesel - Şiir

İzle
Aklım Mardin'de Kaldı

Aklım Mardinde Kaldı Nasip imiş sürgün gittim Mardin’e Hayran kaldım Artuklu’nun yurduna Dost olmuştum Mardin’in her ferdine Gönlüm sevgiden bir denize daldı Geldim ama aklım Mardin’de kaldı. Minareden ezan, kiliseden çan Sesleri duyulur gelince zaman Böyle hoş görüye dayanır mı can Geçmişte taassup ne canlar aldı Geldim ama aklım Mardin’de kaldı. Mardin kalesini gezmek isterdim Gezmek için çaba bile gösterdim Telefonla ısrar ettim bastırdım Katı kurallardan bu millet yıldı Geldim ama aklım Mardin’de kaldı. Evler taş, mediven taş, parkedir yollar Abbâra denilir sokak tuneller Her biri tarihtir bazı okullar Çöl tozu rüzgarla Mardi^'i buldu Geldim ama aklım Mardin'de kaldı. Kale Hasankeyf’te, Sarnıç Dâra’da İlk defa seyrettim ufku karada Sınırla yüz yüze geldim orada Sınırdaki teller bağrımı deldi Geldim ama aklım Mardin’de kaldı. Mardin-Midyat telkaride sanatkâr Müslümanı Süryanisi sebatkâr Müşteriye tevazuda fedakâr Dinler şehri Mardin beni de aldı Geldim ama aklım Mardin’de kaldı. Mardin’de işlenen beyazdır taşlar Yerini beğenir solmaya başlar Öpülesi eller ne güzel işler Sanatta estetik ön plandaydı Geldim ama aklım Mardin’de Kaldı. Ulu Cami ihtişamla ünlenir Sakalı Şerif’le gözler nemlenir Duygulanır ki boğaz düğümlenir Şanlı ecdat hizmeti görev bildi Geldim ama aklım Mardin’de kaldı. Kasımiye Zinciriye medrese Ayak izi yadigârdır herkese İçerdeyken sizde kalmaz vesvese Kâlbin tercümanı göz ile dildi Geldim ama aklım Mardin’de kaldı. Şehidiye terasına gezenler uğrar Akşam yerde yıldızların aksi var Kalenin boynunda ki gerdanlıklar Akşamları Mardin gönlüme doldu Geldim ama aklım Mardin’de kaldı. Her doğan günbegün ölüme koşar Gafil avlananlar bu hale şaşar Nefis son nefeste insanı boşar Behlül’üm düşünsem ne ömrüm kaldı Geldim ama aklım Mardin’de kaldı. 11 Eylül 2008

Mustafa Zincirkıran

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiirin hikayesi:

Yirmi yılı aşkın Maraşta görev yaparken 'Maraştan Tayin' şiirimde de belirttiğim gibi hiç bir gerekçe yokken Mardine sürgün edildim. Çok etkilendim ve müracaat ettiğim idare mahkemesi geri aynı görevime dönderdi. Şu an Maraştaki görevime devam ediyorum. İşte sürgünde kaldığım Mardinde de güzel dostluklar oluştu. Dönerken adeta buruk bir sevinç yaşadım. Ne demiş büyükler: 'Izdırap en büyük ilham kaynağıdır.' İşte bu şiir kalbimin sesi oldu. Beğenirsiniz diye ümitliyim.

Not: Şiir Antoloji.com dan alınmıştır.